سلام ياس! چقدر اين روزها دلم گرفته. چقدر دوست داشم هنوز همان بچه ي دبيرستاني بودم و كلاس مقدست همسايه ي ديوار به ديوارمان كلاسمان بود...
راستي آپم. قدم رو چشمام بذار